Koh Tao, Myanmar en Pap, Mam & Rik

De afgelopen weken was een opeenstapeling van Reizen.. Welgeteld ben ik in drie weken tijd 2 hele dag in Bangkok geweest! In chronologische volgorde:

Direct na de midterms besloot ik niet naar Laos te gaan, maar naar Koh Tao. Koh Tao is fameus voor de vele duikscholen. Op dit kleine eiland worden er hier meer duikbrevetten behaald dan waar ook ter wereld, dankzij de combinatie van schitterende duiklocaties en de lage prijzen. Dit was echt een van de meeste relaxe en gave weekenden van mijn leven, doordat de meeste mensen met duiken bezig zijn en drinken en duiken geen goede combinatie is, is het qua stappen vrij rustig, maar dat wordt goedgemaakt door een hele relaxe sfeer op het eiland. En dan het duiken zelf. Het is het ultieme gevoel van vrijheid. Je zweeft gewoon door een wereld, die je niet kent, maar waar er zoveel te zien is. Vissen zijn ten eerste echt compleet niet bang. Het is bijvoorbeeld een bizarre belevenis om een vis te aaien terwijl je op de bodem van de oceaan zit!
Op onze laatste twee duiken was er een cameraman mee en deze heeft een ontzettende gave film gemaakt, die ik maar al te graag al jullie allemaal wil laten zien wanneer ik weer thuis ben!
Een van de hoogtepunten is toch wel de onderwater dance off, die we hielden. (geloof me, breakdancen onder water ziet er echt briljant uit!)

Al met al was het een ontzettend gave tijd en na de premiere van de film hebben we dan ook onze instructeurs en de cameraman bedankt met de nodige drank. Feit was dat ze nuchter al grappig waren, maar met drank op al helemaal. Briljante nieuwe scheldwoorden gehoord (bijvoorbeeld Gummybearded toothless fuck) van mijn echte engelse instructeur, die naarmate de avond steeds onverstaanbaarder engels begon te spreken.
Dus vanaf nu ben ik bevoegd om tot 18 meter diepte te duiken!
Leuk feitje is dat als je dieper dan 25 meter gaat er een grote kans bestaat dat je High wordt door een te hoge hoeveelheid stikstof. Zo zijn er mensen die hun beademingsapparaat uit doen om de vissen zuurstof te geven! Nu ga ik volgende week voor mijn gevorderde duikbrevet en onderdeel daarvan is tot 30 meter diepte gaan! Ik ben benieuwd!

Na een dagje terug in Bangkok zijn geweest was het tijd van Myanmar, ook wel bekend als Birma. Birma is een van de meest gesloten landen van de wereld en pas het laatste jaar begint toerisme er pas een beetje op gang te komen. Hierdoor voelt het nu nog heerlijk authentiek.
Zo heb je bijvoorbeeld Bagan, een oude tempelstad in het noorden, qua schoonheid te vergelijken met Angkor Wat in Cambodia, maar in tegenstelling tot Angkor Wat waren we nu zowat de enige die hier rond liepen. Daarnaast is het ook nog allemaal niet tot in de puntjes geregeld, dus je kan gewoon bij sommige tempels op ontdekkingstocht gaan. Er is nog geen controle, geen afgesloten delen (echter ook geen licht), maar je voelt je daardoor echt een soort indiana Jones!
De leukste trip die ik daar echter heb gemaakt is naar Mt. Popa. Mt Popa. is de berg olympus voor de Birmese mensen, de berg met tempel zelf is schitterend, maar de weg erna toe was nog veel bijzonderder. Hier komen dus zelden toeristen en iedereen is blij je hier te zien. Niet alleen de kinderen, maar ook de volwassen zwaaien naar je als je voorbij komt en zijn dol gelukkig!
Het bijzondere aan het gebied is dat je meer karren met ossen ziet als vervoersmiddel dan auto's en de mensen nog in houten hutjes leven. Het voelt echt alsof de tijd er heeft stil gestaan. Onderweg zijn we even gestopt bij een school. Voor de kinderen daar had ik een voetbal gekocht, en wat waren ze blij ermee! Echt Fantastisch om te zien!
Dat was eigenlijk sowieso het leukste aan Birma, de interactie met de mensen. Zo heb ik een antieke Pro Evolution Soccer (Ooit beter dan Fifa) gespeeld op een playstation 2 tegen een lokale Buschauffeur. Na een tijdje hadden we meer publiek dan een gemiddelde wedstrijd van Veendam en toen ik vervolgens ook nog eens de eerste wedstrijd wist te winnen sprinten verscheidene mensen de kroeg uit om dit grote nieuws ook bij de buren te verkondigen! Haha. Voor de kenners overigens bestond mijn Ajax opstelling uit de volgende namen. Iets wat ik nogal hilarisch vond, want ik weet zeker dat deze niet eens bij elkaar in de selectie hebben gezeten in een bepaald seizoen. Op doel Vonk, daarvoor werd de verdediging gevormd door trabelsi, Oleguer, Heitinga en Grygera. Een middenveld met Lindenberg, Maduro en Roger en de voorhoede bestond uit Rosales, Babel en Mitea!
Maar dit was slechts een van de spelletjes die ik met lokals heb gespeeld. Meerdere keren ben ik uitgedaagd voor een potje dammen of schaken (en iedere keer werd ik hard afgedroogd, op een remise en een dam overwinning na, maar daarvan verdenk ik mijn tegenstander dat hij mij liet winnen)
Daarnaast heb ik een aantal dagen in de hoofdstad en omgeving doorgebracht. Toen ik daar rondliep had ik echt het gevoel, dat ik door een tijdmachine 40 jaar terug in de tijd was gezet. Het was zoals ik mij Azie voorstel in de jaren 70. Als de auto's en dus ook taxi's over deuren beschikten mocht je van geluk spreken. Eentje met ramen is slechts voor de lucky few en een auto met airco is ondenkbaar.
Een andere briljante beleving was dat we met minstens 45 mensen een pick up deelde. Hoe dat mogelijk is weet ik nog steeds niet. In ieder geval zaten er mensen op het dak(wat wij toeristen helaas niet mochten) en hingen er een aantal mensen achter aan een aantal stangen. Ik had het geluk dat tegenover mij de grootste kerel zat die ik in het hele land had gezien zat en naast mijn de dikste vrouw van het land! Gezellig!
Echter kozen we zelf voor deze optie. Als toerist kun je ook met meer luxe reizen, maar wij vonden dit simpelweg leuker. Foto's van dit alles volgen op facebook!

Overigens heb ik niets gemerkt van de militaristische overheid, echter merk je wel dat het land wordt afgeschermd van de buitenwereld. Naast dat ieder populair westers liedje hier simpelweg wordt vertaald, was vooral het volgende een reality check voor mij. Na een tijdje was ik aan het praten met het meisje van de receptie van ons guesthouse. Toen ik mij voorstelde en vertelde dat ik Luuk heette, zei ik, zoals in de film Star wars, waarop ze mij niet begrijpend aankeek.

Jammer genoeg was het na een kleine week weer tijd om dit land te verlaten, want mijn ouders waren ondertussen in Bangkok aangekomen om mij met een bezoek te vereren.

We zijn onder andere naar Kanchanburi geweest, waar de beroemde deathrailway bridge staat en vanuit daar zijn we ook naar de Erawan watervallen geweest met onze gehuurde scooters. Snelheidslimiet van de scooters bedroeg een schamele 110 kilometer per uur. Tot grote hilariteit van de thaise mensen hadden we voor Pap en Mam een soort van Tuktuk gehuurd, waarmee zij de tocht hebben gemaakt.
De Erawan watervallen zijn bijzonder mooi. Je hebt vaak een grot achter te waterval (spannend!) en klein poeltje waar je kan zwemmen en hierin zwemmen de Dr. Fish vissen.. Jaja, waar je in Nederland een godsvermogen voor betaald zwemmen hier gewoon in het wild. Echter kon het mij niet bekoren en het was een super vreemd gevoel. Langer dan 10 seconden kon ik mij voeten niet in het water houden om ze daarna als een giechelend meisje ze weer er uit te moeten trekken..
De waterval bestaat overigens uit 7 gedeeltes en het leek Rik en Mij een super verstandig idee om van het 6e naar het 7e gedeelte niet het pad te nemen, maar gewoon door de waterval omhoog te klimmen. Er was hier namelijk niet echt een lange vrijeval van water, maar gewoon ontelbare kleine die elkaar in rap tempo opvolgden.. Wederom foto's volgen..
Hierbij moet ik ook even een kleine tegenvaller vermelden. De avond ervoor vertelde ik Pap over mijn knie problemen van de laatste tijd (bij onder andere voetbal) en deze had het al snel gediagnostiseerd. 3 maanden rust houden.. Maar het klimmen ging lekker en toen we bijna het laatste gedeelte hadden bereikt na 20 minuutjes klimmen raakte ik was overmoedig en schatte ik de glibberigheid van een van de rotsen niet zo goed in, wat erin resulteerde dat ik precies viel op de plek die toch al pijn deed! Na wat geschreeuw en een angstig Rik die de bui al zag hangen om mij naar beneden te moeten dragen.. Wat geloof ik toch zo;n kleine 2 kilometer was en het pad was ook niet super goed, zijn we maar snel naar beneden gesprint voordat het dik zou worden..
Overigens waren er bij de waterval behoorlijk veel russen, die allemaal de neiging hebben hun niet aantrekkelijk vrouw op te foto te zetten in poses die rechtstreeks uit de FHM en playboy lijken te komen.

De overige dagen hebben we lekker de toerist uitgehangen door tijgers te aaien, op olifanten te rijden en er mee te baden(!) en te gaan snorkelen bij Koh Chang.

Vanavond is het weer tijd om te vertrekken naar Koh Phangan om daar Niels te ontmoette en hem kennis te laten maken met de Full Moon Party en vervolgens weer even lekker te gaan duiken op Koh Tao. Daarna staan er wat leuke feestjes in Bangkok op het programma en het reisje naar Chiang Mai om daar jungle trekking te doen!
Overigens voor diegene die er nog niet van de op hoogte waren. Ik heb de datum van mijn return ticket gewijzigd. Ik kan 27 Januari terug in plaats van 21 December. Na mijn laatste tentamen op 27 November zal ik Zuid thailand, Maleisie, Singapore, Indonesie(java,Bali en Borneo, filipijnen, Hong Kong, Misschien stukje Zuid China, Vietnam en vervolgens via Laos weer terug naar Bangkok! Ik kan niets anders zeggen dat ik er ontzettend veel zin in heb!