filipijnen

Nieuwe vlucht, nieuw land, dus tijd om terug te kijken op de afgelopen 2 weken.

Te beginnen met mijn reünie met sofie. Sofie zou een half uur voor mij aankomen, dus ik verwachtte een blije pup bij de arrivalhal. Ik kreeg echter een handvol taxichauffeurs en geen sofie! Na even de omgeving te hebben afgespeurd besefte ik mij dat waarschijnlijk ook haar (net zoals mijn) vlucht vertraagd was. De faciliteiten op de luchthaven waren echter niet veel meer dan een gebouw en enige informatie voorziening over binnenkomende vluchten ontbrak. Een bewaker wist mij echter te vertellen dat er volgens hem nog wel een vlucht zou binnen komen.. Misschien.. Nadat de lichten in de luchthaven echter uit gingen begon ik hier steeds meer aan te twijfelen! Gelukkig werden deze een half uur later weer aangezet bij een binnenkomende vlucht met sofie!

Oud en nieuw hebben we doorgebracht op borocay met een aantal van mijn exchange vrienden! Boracay zou het paradijs op aarde moeten zijn en ik denk dat dit voor sommige ook zo is, want het is zon, zee, strand en op stap. Dat is dan ook precies wat we daar gedaan hebben. Echter er is niets meer dan dat en na een tijdje begon mij dat toch wel te vervelen.. Al zijn vuurwerk op het strand en de latijns amerikaans aanvoelende slagwerk groepen met oud en nieuw toch wel speciaal! (een nieuwjaarsduik is echter een kleine uitdaging)

Echter Als ik opnieuw mijn trip in de filipijnen kon doen zou ik boracay echter over slaan Twee opmerkenswaardige gebeurtenissen op borocay zijn nog wel het vertellen waard. Een daarvan is dat ik het grootste ijsje op heb wat ik ooit heb gezien! De familiebak die een doorsnee had van rond de 30cm en de hobbitbar. De hobbitbar is ingericht als een lord of the rings hobbit huis inclusief gandalf pop. Het bizarre is echter dat er alleen lilliputters werken. gelukkig was het personeel erg vriendelijk en deden ze totaal niet uit de hoogte. (om even het niveau van die avond aan te geven. Laag dus. Net zoals het.. Ach laat ook maar)

Volgende plek van bestemming was palawan. waarbij we de meeste tijd hebben besteed in het noordelijke stadje el nido.

Eerste dag hebben we island hopping gedaan in de nabij gelegen barcuit archipel. Op advies van andere reizigers die we hadden ontmoet hadden we een eigen boot geregeld zodat we precies de plaatsen konden bezoeken die wij wilden en waardoor we ook de vaste tours konden ontwijken en de eilanden voor ons zelf hadden. Dit waren de mooiste stranden die ik ooit heb gezien en ik vraag me af of het veel bekendere halong bay in vietnam hieraan kan tippen.. Een kleine greep uit onze stops.. Hidden Beach.. Een baai die perfect is afgeschermd door een rotswand.. Zoals dit: C | waarbij wij alle het ultieme expeditie robinson gevoel kregen! (dit was het eiland voor degene die afvalt, maar toch niet echt weg hoeft en alleen verder moet)

Vervolgens waren er verschillende schitterende lagoons, waarbij secret beach en secret lagoon toch wel Mijn favoriete zijn. Bij de een klim je door een gat (doorsnee 1 meter) in een rots gedurende laag tij om bij een verborgen strand omgeven door hoge rotsen te komen en de andere is ongeveer het zelfde alleen zwem je door een grot om er te komen! (goed timen anders slaan de golven je tegen de rots!)
Dus stel je voor dat je vanaf open oceaan zo snel mogelijk door een grot geen zwemt/duikt (afhankelijk van het tij) om vervolgens in een verlaten paradijsje uit te komen! (nu ik het zo zeg klinkt het als een siske & wiske avontuur! of kuifje en de verborgen stad!)

De volgende dag was het voor de verandering weer eens tijd voor een beklimming.. Een kleintje deze keer.. Niet heel zwaar (maar een uurtje), maar wel vrij technisch en daardoor uitdagend. sommige stukken waren als het rotswand klimmen in thailand alleen zonder touw! Rob en Sofie lieten het op een gegeven moment dan ook voor gezien en als ik niet toendertijd die beginnersklas had gedaan denk ik dat ik hetzelfde had gedaan! Het uitzicht was wederom super!

In de middag besloot ik voor een strandjog/wandeling te gaan terwijl de andere op het strand wat kleur op hun snoetjes wilde laten verschijnen.. Heerlijk! Kilometers ongerept strand met alleen vogels en duizenden kleine krabbetjes! Na het oversteken van een rivier die dieper was dan verwacht (gevaar nummer 1 voor mijn camera) stuitte ik op een aantal vissers die hun vangst van de dag aan het binnen halen.. Ik besloot ze maar even te helpen (of in de weg te lopen) en Bracht daarmee mijn camera weer in gevaar (no guts,no glory) maar het heeft wel mooie foto's tot gevolg! (naveldiep in het water met honderden kleine visjes in een mand)

Om niet dezelfde weg terug te hoeven lopen besloot ik wat landinwaarts te gaan en ik stuitte op enkele honderden bloedfanatieke locals tijdens een hanengevecht. Sport nummer 1 in de filipijnen. (zelfs met live wedstrijden op tv), waarna een van diezelfde locals mij daarna terug naar el nido bracht.. (Wat stukken verder was dan verwacht!) Jammer genoeg had deze beroepsmilitair die dag een van zijn hanenverloren, maar ach.. Morgen weer een dag!

Dat gold ook voor ons.. Dag drie stond er duiken op het programma.. Toen wij onze uitrusting aan het uitkiezen waren kwam net de ochtend ploeg terug.. Stralende gezichten want ze hadden net een whaleshark gezien! Voor de niet duikers.. Een walvishaai zien is de droom van iedere duiker en er zijn vele mensen voor wie dit een obsessie is en die na honderden duiken ze nog steeds nooit hebben gezien. (ze zijn zeldzaam)

Echter wij konden niet meteen naar dezelfde plek toe want we hadden een paar eerste keer duikers bij en moesten dus eerst naar een makkelijke plek voor hun eerste duik.. Wij zouden ondertussen op schildpadden zoektocht gaan.. (niet bepaald zeldzaam) We hadden echter geen geluk en op het moment dat we net weer op de boot zaten zagen we er.net een naar boven komen voor lucht.. Vanaf de boot.. Het zou toch niet zo'n dag worden!

Uiteindelijk konden we Vervolgens wel naar de plek waar ze hem 's ochtends hadden gezien, echter is dat natuurlijk zeker geen garantie dat hij er nog steeds is! De zichtbaarheid was bizar slecht door al het plankton in het water! Maar zo'n 5 meter! Echter na 5 minuten duiken tikt mijn duikbuddy mij aan en verdomd.. Uit de verte komt een donkere schaduw die zich langzaam de vorm van een vis krijgt! Echter onze gids had hem niet gezien en zwom verdomd hard door!! Even overwoog ik alles wat ik had geleerd te negeren en gewoon daar te blijven, maar uiteindelijk ben ik toch snel de gids achterna gezwommen om het te vertellen dat de walvishaai achter ons zat.. Jammer genoeg ging hij zo snel en toen mijn buddy bij hem was begreep hij niet wat er speelde! We zwommen dus extreem snel in de verkeerde richting! Om bij de andere groep te komen omdat onze gids te weinig zuurstof had.. Ik kookte van binnen! We misten de whaleshark! En toen we eindelijk keerde zagen we de eerste 10 minuten niets!! Gelukkig daarna wel.. Echt onvergetelijk om een kwartier met zo'n enorm beest (deze was een meter of 7) te duiken! Ik wist dat de ze altijd in de vorm van een 8 zwemmen dus iedere keer als hij wegzwom zou hij ook wel weer terug komen (in tegenstelling tot de rest die er razendsnel achteraan zwommen) dus hij kwam verschillende keren recht op mij af en naderde mij tot zo'n 30cm!
Zo dichtbij dat ook een van "Visjes" (alsnog een meter) die om de walvishaai geen zwemmen en diens huid schooneten datzelfde.ging proberen met mijn masker! Ik heb na deze ervaring de hele dag met een enorme lach op mijn gezicht gelopen!

De avonden waren ook prima! In de filipijnen is een fles rum net zo duur als drink water! Niet dat water zo duur is maar een fles rum is 60 cent (zelfs inclusief hoofdpijn en misselijkheid de volgende ochtend)

Na El Nido hebben we puerto princesa bezocht, waarin we hebben gebasketbalt met lokale kids en de nabij gelegen ondergrondse rivier bezocht, een van de 7 wereld wonderen der natuur! Dit was leuk, maar niet zo bijzonder dat het die titel verdiend en na wat onderzoek bleek dat dat ook vooral te danken was aan veel lobbyen..

De laatste dag hebben we koloniaal Manilla bekeken en de hoogtepunt van de dag was zoals wel vaker de nacht met midget wrestling (lilliputters die met elkaar te strijd aan gaan) Bizar!

Na een frustrerende taxirit met een chauffeur die ons de bus wilde laten missen zodat hij ons het meer lucratieve ritje naar het vliegveld kon aanbieden en het afscheid nemen van sofie is het nu tijd voor hong kong en Macau!